Ik was moe, ontzettend moe. Geen moment kwam het in mij op dat het lichamelijk zou kunnen zijn.
Wat ik allemaal niet voor gedachten experimenten en yoga trucs heb toegepast voordat de huisarts
vaststelde dat mijn longen maar voor 50% werkten. Astma. Ik kreeg medicijnen. Ok prima.
Het was drie weken later dat ik dacht: huh, ik voel energie?! Ik had zin om te fietsen?!
Wat was ik boos geweest op mezelf en mijn vermoeidheid, op mijn zwakheid.
Zo onnodig.